Blogs

‘Ik weet echt niet meer hoe ik dat vroeger deed,’ hoorde ik iemand verzuchten. Ze had het over de drukke week die voor haar lag, de volle agenda, afspraken en belangrijke zaken die in haar hoofd om voorrang streden. Het duurde even voor ik me realiseerde dat zij het over voor en na de coronatijd … Lees verder "Ballen in de lucht"...

Het was een drukke week, zo’n drukke week dat ik nauwelijks aan andere dingen kon denken dan aan puur praktische. Geen tijd voor rouw, of diepe gedachten. Er moest gewerkt worden, ook op kantoor, en ik was bijna vergeten hoe dat ook alweer moest. Mijn collega grapte de volgende dag, toen ik een appje stuurde … Lees verder "Trots zijn"...

Ineens was het er: mijn boek. Nou ja, de proefdruk. Het kwam op zo’n dag waarop mijn concentratie een snipperdag had genomen en ik alles aangreep om op te kunnen kijken van het scherm. De tuinmannen die hun auto tamelijk prominent in de straat hadden geparkeerd en nu druk in de weer waren met spullen … Lees verder "Boek!"...

Ik sta met een paar sokken in mijn handen terwijl ik probeer te bedenken hoeveel ik er moet inpakken. Het is een taak die niet bij me past, pakken voor een weekendje weg. Mijn lief was er altijd zoveel beter in dan ik. Niet aan denken, nu. Niet aan denken. Sowieso niet denken. Deze week … Lees verder "Een J-tje doen"...

Een mensenleven geleden werd er ook geklust in dit huis. Kleine Mien kreeg een nieuwe kamer en verhuisde een verdieping naar boven. Roze moest de muur worden. Mijn lief nam die taak met plezier op zich. Op de andere muur kwam lichtblauw behang met bloemen en krullen en gezellige vlinders. We hadden de buuv en … Lees verder "Behang"...

Het rommelhok moet leeg. We weten het al sinds ik voor het eerst met de aannemer heb gesproken die de badkamer komt maken. Hij zag mogelijkheden om de kamer van de puber eindelijk van een deur te voorzien en tegelijkertijd wat groter te maken. Daarvoor moet alleen wel het rommelhok worden ontmanteld, en dus eerst … Lees verder "Dansen"...

Toen ik klein was werd, zodra het buiten koud werd, ons winterdekbed tevoorschijn gehaald. Het was een loodzwaar ding, met echte veren erin, die soms door het tijk heenprikten, zodat je de pennen van de veertjes kon voelen. Iedere ochtend bleek rond je voeten een enorme berg dekbed te zijn ontstaan en lag je met … Lees verder "Veilig"...

De borstenbus stond er. Ik had hem al vaker zien staan, het ding was niet bepaald te missen in het landschap. Maar nooit was het iets dat een relatie had met mij, nooit een plek waar ik mee te maken had...

Het uitstellen heeft ze niet van een vreemde en ik kan haar daarom ook nauwelijks kwalijk nemen dat het hele goede-doelen-project van school in de aller-allerlaatste week moest plaatsvinden, daarmee gedoe, rotzooi en stress veroorzakend. Had ik niet net deze week een opdracht ingeleverd voor een cursus op de laatste dag voor de deadline, terwijl … Lees verder "Kniepertjes"...

Mijn dag was misschien ook wel te optimistisch volgepland, met werkafspraken vlak voor en na een privé-afspraak, en daarna de puber wegbrengen en in één moeite door naar kantoor voor een klus die alleen face-to-face kon worden afgehandeld. Er moest niets fout gaan, maar waarom zou dat ook?...

Zo’n dag was het. Zo’n rare dag, waarin alles weer eens anders liep dan ik had gedacht. Een vrije dag, die ’s morgens nog als een uitgestrekte hoeveelheid oningevulde tijd voor me lag. Die al vanaf het begin met een-nul achterstond, omdat ie begon met zo’n nacht vol wakker liggen en malen. Over de tuin, … Lees verder "Zo’n dag"...

Deze keer was het gedoe zelf veroorzaakt, en het was leuk gedoe. Maar niettemin gedoe. De tuinman met wie ik al eeuwen geleden een afspraak had gemaakt belde: deze keer ging het door, nu echt. We waren al tegen niet-bestelde tegels, een hernia en vorst aangelopen, maar nu zat niets dan meer tegen en gingen … Lees verder "Tuingedoe"...

Het paspoort is er. Het nagelnieuwe, nooit eerder vertoonde paspoort waarop de nieuwe naam van de puber pontificaal prijkt. Het was wat Wobke Hoekstra misschien een ‘tangverlossing’ zou noemen, want het ging niet zonder slag of stoot. Na ons eerste leuke contact in de geboortegemeente van de puber, bleek onze eigen gemeente te vinden dat … Lees verder "Pas"...

Dat was hem dan, 2021. Het eerste volledige kalenderjaar dat mijn lief niet heeft meegemaakt. Het jaar waarin we zijn eerste sterfdag herdachten. Het jaar waarin alle eerste keren achter de rug waren. De eerste verjaardagen, kerst, onze trouwdag. Het jaar ook, waarin we merkten dat de rouw niet over is als “alle seizoenen er … Lees verder "2021"...