En toen was het zijn verjaardag. ‘De dag die je wist dat zou komen.’
Wat normaal een leuke maand was, waarin we van feestje naar feestje hobbelden, is nu een aaneenschakeling van pijnlijke momenten en belangrijke data.
Het wordt óók gezellig, had ik mezelf ingeprent.
Het zusje van mijn lief zou komen met haar gezin. De oom en tante en neefjes met wie we samen zoveel leuke dingen hebben gedaan en beleefd. We zouden gaan barbecueën. We zouden kletsen en lachen en herinneringen ophalen. Een leuke dag.
Toch werd ik wakker met een loodzwaar hart. Ik had gedroomd dat ik het gedroomd had en dat hij nu gewoon naast me lag, zodat ik hem met felicitaties kon wakker kussen. Hé jarige job, daar ben je. Op naar een nieuw levensjaar samen, met nieuwe gave herinneringen.
Daar waren de eerste tranen al.
En ze bleven stromen.
Bij het lieve kadootje dat ik kreeg, de grote bos bloemen, de kaartjes, het feit dat mensen aan ons dachten. Ik kreeg de paaskaars van de kerk, omdat ook daar aan ons wordt gedacht. Het was fijn en rot tegelijk.
Natuurlijk werd het ook een leuke dag.
We hadden lol met het spelen van letterslang, categorie eten. Op de een of andere manier kwamen we steeds weer uit bij de letter ‘T’ of ‘E’. En er is een limiet aan het aantal etenswaren die je kunt bedenken met eieren…
‘Eetbaar snoep!’ riep mijn zwager. Het werd door de kinderen hartgrondig afgekeurd en hij werd er de hele avond mee gepest. Bij de ‘U’ kwam hij met Ursula’s taart. ‘Een echt Italiaans gerecht!’ beweerde hij. Niemand geloofde hem natuurlijk, maar google vond daadwerkelijk een Italiaanse Ursula die ook echt een taart in haar repertoire had. We trokken de grens toen hij bij de N met ene Nora op de proppen kwam.
We lachten en praatten. ‘Weet je nog die keer…’ ‘Of dat papa dan in een deuk lag om iets dat helemaal niet zo grappig was…’
Zo ging het, die verjaardag.
We lachten en huilden. We waren blij en we waren triest.
Wat dat betreft was het een dag als alle andere sinds die ene allesbepalende, allesveranderende inktzwarte dag.
En toch was hij anders, en extra moeilijk.
Dag lieve jarige Job. Wat zou je het leuk hebben gevonden vandaag, met ons allemaal.
Wat was ik graag nog een nieuw levensjaar met jou begonnen.
Pff tranen en een knuffel op afstand voor jullie.