Online magazine Banger Sisters bestaat acht jaar en daarom hebben ze nu een leuke winactie. Wil je mijn boek Startschot winnen? Doe dan mee!
inspiratie
Bij ons thuis werden bietjes alleen gegeten in het zuur, uit glazen potten met dikke buiken, als wat je nu met een moderne term een side dish zou noemen. De eerste keer dat ik ze als maaltijd at was in een studentenhuis dat zo dicht bij het spoor lag dat om de zes minuten horen en zien je verging. Kon je nagaan hoe het zou zijn als je in Amsterdam woonde, zei de bewoonster relativerend, waar nog veel meer treinen reden. Lees verder “inspiratie”
Zee
Ik waai uit. Ik waai uit mijn werk, mijn stress en zorgen. Ik waai uit mijn sleur. Mijn land en mijn comfortzone. Ik waai uit mijn hoofd.
En waar kan ik dat beter doen dan hier, op het strand. De zilte lucht op mijn lippen, het koele zand tussen mijn tenen. Lees verder “Zee”
Het verhoor
Voor iedereen die al vakantie heeft maar nog geen zin heeft in een dikke pil. Voor iedereen die nog geen vakantie heeft maar wel zin heeft in een tussendoortje om te lezen. Voor iedereen die mijn schrijfstijl nog niet kent maar er wel benieuwd naar is. Voor iedereen die bekend is met mijn schrijfstijl en het ook leuk vindt om een kort verhaal van mijn hand te lezen.
Kortom voor iedereen een kort verhaal om lekker te lezen. Veel leesplezier gewenst!
Bril (2)
Ik had eens een collega met een enorme, brede borstelsnor. Zo’n Magnum P.I. snor in het kwadraat. Een magneet voor yoghurt met muesli en schuim van een cappuccino. Lees verder “Bril (2)”
Bril
In mijn studietijd ging ik altijd graag mee naar de brillenwinkel als een vriend of vriendin een nieuwe bril nodig had. Ik vond het heerlijk om brillen te passen, de één nog raarder en extravaganter dan de ander. Niet dat de brillen me stonden: welk montuur ik ook uitprobeerde, ik zag er altijd uit als een strenge bibliothecaresse of een onaardige juf die er alleen maar lol in had om alles fout te rekenen. Lees verder “Bril”
Deadline
Ik had een deadline.
Het was een duidelijke opdracht, het thema was bepaald en de datum van oplevering lag ver in de toekomst. Ik had er alle vertrouwen in. Ik omcirkelde een datum in mijn agenda, drie weken te vroeg. Het ging om een voorleesverhaal voor op een kamp. Er moesten verschillende rollen zijn en het leek me goed als iedereen zich van tevoren kon inlezen. Ik had nog geen idee en ook niet echt een gevoel bij het thema.
Tussendoor vroeg de opdrachtgever hoe het ging. Ik gaf ruiterlijk toe dat ik nog niet eens was begonnen en glimlachte vertrouwenwekkend. Het zou goedkomen. De deadline was een vaag concept, iets waarvan ik diep in mijn hart wel wist dat het er was, maar ook weer niet. Niet echt. Lees verder “Deadline”
Meisjes
Ze zijn op vakantie geweest, de vier 70+ vriendinnen die de hele coupé in beslag nemen met hun aanwezigheid. Ze hebben enorme koffers bij zich die ze onhandig in het gangpad laten staan. Zelf gaan ze ook niet zitten omdat ze iedereen die binnenkomt willen waarschuwen niet te struikelen over hun bagage. Pas als een hulpvaardige jongeman de koffers tussen de banken helpt duwen nemen ze plaats. Ze bedanken de man uitvoeriger dan zijn inspanning rechtvaardigt. Hij glimlacht er ongemakkelijk onder. Lees verder “Meisjes”
post
In het studentenhuis waar ik woonde werd alle post in één brievenbus gedumpt. We hadden wel allemaal een eigen busje, maar de meeste postbodes waren lui, in tegenstelling tot de folderjongens en –meisjes die alleen al bij ons huis veertien pakketjes kwijt konden. Het gaf mij, vond ik, als brievenbusleger, het recht om te kijken wat iedereen zoal aan post kreeg en om ansichtkaarten zonder envelop schaamteloos te lezen. Toen al hield ik van post. Van rekeningen werd (en word) ik niet bij, maar zelfs die zijn beter dan geen post. Alles is beter dan geen post. Lees verder “post”
Dorpsgek
‘Wow!’ zegt een meisje als ze een winkel uitkomt en op mij stuit, in een roze wolk van boa’s en met satijnen handschoenen tot aan mijn ellebogen. ‘I love the Toppers,’ leest ze het bordje dat ik in mijn hand heb hardop. Lees verder “Dorpsgek”