lopen

Bijna negen jaar geleden jogde ik vijf kilometer aan één stuk. Twee keer. Eén keer tijdens de letterenloop en één keer als training in de aanloop ernaar toe. Daarna is het me nooit meer gelukt. Niet dat ik het niet probeer. Ik begin altijd vol goede moed aan het start to run programma van Evy, maar altijd is er iets dat me weer terugwerpt in de lessen.
Ik word ziek en kan daardoor een paar weken niet lopen. Ik ben op vakantie waar het heuvelachtiger, warmer, gevaarlijker, rotsiger en vul maar in is dan prettig is om te lopen. Ik heb het te druk gehad, het regende de hele tijd, het was glad op straat.
Dan begin ik weer helemaal opnieuw bij les 1.
Ergens sluimert het vermoeden dat ik zo langzamerhand zou moeten weten dat joggen kennelijk niet mijn sport is, dat ik gewoon iets anders moet zoeken om de noodzakelijke lichaamsbeweging te krijgen. Maar ik ben te koppig om het nu nog op te geven. En zo ben ik al jaren een beginnende hardloper.

Ik hou mijn vorderingen (die, zoals uit bovenstaande al blijkt, natuurlijk niet om over naar huis te schrijven zijn) nauwkeurig bij. Inmiddels heb ik al de nodige apps versleten, die mij daartoe in staat stellen. De eerste die ik had beviel goed, totdat de gps kuren kreeg en ik soms zomaar te horen kreeg dat ik in een half uur naar Parijs en terug was gelopen. De app gaf er precies bij aan wat mijn gemiddelde looptempo was. Nooit meer gehaald, die snelheid.

Daarna had ik er een waarbij het me niet lukte het audiocommentaar uit te schakelen. Dat was op zich nog niet zo erg, ware het niet dat de spreker een al te enthousiaste toon had. ‘Je hebt al één kilometer gelopen!’ alsof ik net de marathon had voltooid. Toen bij die app bovendien de gps haperde, waardoor het enthousiaste mannetje in mijn oor mij vertelde dat ik een gemiddeld tempo had van 4,3 kilometer per uur, was ik er klaar mee. Ik had het wandelend nog sneller gedaan. Ik heb de Evy les niet eens meer uitgelopen, hoewel ik ook wel wist dat het niet kon kloppen.

Lange tijd was ik tevreden gebruiker van looptijden.nl maar die hield er mee op.
Sinds een paar weken heb ik nu een app waarin een strenge mevrouw me om de vijf minuten precies vertelt waar ik mee bezig ben. Ze is niet overdreven joviaal, of uitgesproken chagrijnig maar in haar zakelijke stem zit een zekere gedisciplineerdheid die mij aanspoort het haar naar de zin te maken. Iedere keer schrik ik een beetje als ze in mijn oor tettert, en ik hoop dat ik haar niet teveel teleurstel. Yes, ik heb het de afgelopen vijf minuten ietsje beter gedaan dan die daarvoor! De mevrouw geeft geen krimp, maar ik voel dat ze een beetje trots op me is.
De letterenloop heb ik alleen kunnen uitlopen onder de bezielende leiding van mijn buurvrouw die zich ontpopte tot een strenge Oostduitse Helga die me bleef toeschreeuwen dat ik moest doorlopen. Wie weet zorgt de app-mevrouw nu dat ik Evy’s lessen eindelijk eens zolang volg dat ik de volledige vijf kilometer kan lopen. En daarna blijf volhouden, een paar keer per week een rondje van vijf. Het zijn mooie doelen, mooie dromen voor een al jaren beginnende hardloper.