Er was een tijd waarin zogenoemde (althans door mij) tettertv bij ons thuis hoogtij vierde. Meestal moest die vrij snel nadat ik de kamer betrad uit, want meer dan één aflevering van de slecht nagesynchroniseerde oerflauwe series trok ik niet. Hoewel het uitgangspunt van de verschillende series die de mientjes met zoveel belangstelling volgden verschilde, waren de stemmetjes allemaal gelijk. Bovendien viel het al snel op dat alle families die centraal stonden in mijn of meer hetzelfde huis woonden. Of ze nou in het geheim superhelden waren, zonder ouders in een appartement leefden of een doorsnee gezin vormden met teveel kinderen.
Vooral in schoolvakanties kwamen steeds weer dezelfde bank, dezelfde keuken en dezelfde slaapkamers voorbij. Vaak ook in dezelfde afleveringen, die de mientjes al minstens vier keer hadden gezien, en ik onderhand ook.
Tettertv kwam en ging en maakte plaats voor youtube en Netflix.
Tegenwoordig is het Friends wat de klok slaat en het liefst zo vaak mogelijk. Als het maar enigszins kan kijken de mienjtes naar wat de zes vrienden in New York zoal uitspoken. Het maakt ze niet uit in welke volgorde ze de afleveringen zien. Ze kijken net zo gemakkelijk een oude serie op Comedy Central als een latere op Netflix, zelfs als ze die een paar dagen geleden ook al hebben gezien.
‘Waar is de baby?’ vraagt kleine mien soms, maar die is dan nog niet eens geboren. Eerst moet Ross nog trouwen met en scheiden van Emily, legt haar grote zus uit. Ze praten over de personages alsof ze ze persoonlijk kennen, alsof ze elk moment binnen kunnen komen om met hen te chillen.
‘Friends?’ vroeg ik een tijdje geleden, ‘Is dat niet voor ouwe lullen?’
Een heftig gerol met de ogen viel mij ten deel. Ik snapte er niets van. Iederéén kijkt Friends. Friends is hot, hip en happening, maar dan in woorden van nu. Een dag zonder Friends is een dag niet geleefd.
En zo zijn de tune van de serie en “Smelly cat” de soundtrack van deze herfstvakantie.
Tijdens het shoppen (want ook dat hoort in deze leeftijdsfase bij de herfstvakantie) zie ik een shirt van de serie en ik hou hem met een grijns omhoog.
Maar dat is dan weer stom. ‘Daar loopt iederéén al mee.’
Het is nog best ingewikkeld, dat hot, hip and happening. Of hoe het dan ook heet.
